De Regendruppel-prelude van Chopin
Ook Chopin kent zijn portie quarantaine. Doorheen zijn korte leven lijdt hij aan tuberculose, een gruwelijke ziekte waarvoor op dat moment nog geen behandeling bestaat. Barones Marie d’Agoult zei over hem: ‘Bij Chopin ben je maar over één ding zeker, en dat is zijn hoest.’ Begin november 1838 trekt hij voor zijn gezondheid samen met George Sand en haar kinderen naar het warme zuiden, naar Mallorca. Het verblijf is echter rampzalig. Het begint al met de piano die ze uit Parijs hebben laten opsturen en die maar niet arriveert. Na een paar zonnige dagen slaat het weer om. Het stortregent, het is kil en koud. Chopins gezondheid gaat steeds sterker achteruit. “Een arts verklaart dat Chopins dood nabij is; een tweede zegt dat hij stervende is en volgens een derde is hij al dood”, schrijft Sand. De artsen brengen de autoriteiten op de hoogte van Chopins ziekte. Teringlijders moeten officieel worden aangemeld. De angst voor de besmettelijke ziekte is zo groot dat Chopin verbannen wordt naar het klooster Valldemosa. Ondanks al die tegenslagen componeert Chopin net in deze periode enkele van zijn mooiste en bekendste werken. Dit schrijft Sand er later over:
"De cellen van het kartuizerklooster huisvestten geesten en gruwelen voor Chopin… En toch is het daar, dat hij mooiste van die korte werkjes schreef die hij zo bescheiden ‘Preludes’ noemt. Het zijn ware meesterwerken. Sommige roepen een visioen op van de vroegere monniken en hun begrafenisklaagzangen die in Chopins gedachten rondspookten; andere preludes zijn zoet in hun melancholie, geschreven in uren van zonneschijn en goede gezondheid, met de geluiden van kindergelach onder zijn raam, het aanslaan van gitaren in de verte, en vogels die zingen in het druppende gebladerte van de tuin. Andere dan weer zijn van een droefheid die zo bleek aandoet dat het iemands hart steekt, maar evenveel het oor charmeert…"
De Préludes zijn 24 afzonderlijke, op zichzelf staande korte werkjes. Ze zijn te vergelijken met pagina’s uit een notitieboek, met muzikale reflecties, korte gedachten, ideeën. De preludes overtreffen soms qua muzikaliteit en genialiteit Chopins doordachte langere pianowerken. En dat komt vooral door eenvoud. In de 15de prelude, de zogenaamde “Regendruppel”-prelude, zindert de hele prelude lang één en dezelfde noot.
Lees ook
Ferruccio Busoni is misschien een naam die niet-muzikanten niet snel een belletje doet rinkelen. Maar voor mij als pianist behoort hij tot de allergrootsten. Niet voor niets dat de beroemde Ferruccio Busoni International Piano Competition in het Italiaanse Bolzano naar hem is vernoemd en hij als pianist beschouwd wordt als de opvolger van Franz Liszt. Tijdens zijn leven is hij één van de grote voorvechters van de moderne twintigste eeuwse muziek, maar ook ontpopt hij zich tot dé Bach-vertolker bij uitstek.
Bij het uitbrengen van mijn allereerste soloalbum Cuentos de Amor toon ik mij van mijn meest persoonlijke kant in het pianowerk Amor a primera vista, het openingswerk van dit album. Na al een hele tijd gefascineerd te zijn door de Goyescas van Enrique Granados en de dieperliggende boodschappen over de liefde die hij verwerkt in de ritmes en melodieën, wilde ik nog meer binnendringen in zijn muzikale wereld.
Hoor je hem vliegen, De hommel? Dit korte werkje roept de sfeer op van warme en zonnige zomerdagen. Vrolijk vliegt de hommel doorheen de velden, over het gras en de bloemen scherend.